എല്ലാം ഇനി ഒരു ഓര്‍മ്മ മാത്രം ഇന്നു 2010ജനുവരി 1ഇന്നലെ രാത്രി 12മണിക്കു 2009 യത്രയായി അത്‌ ദാരുണമായ ഒരു ദുരന്തമായിരുന്നു. 2009 നെയും 2010 നെയും ഇരു കരങ്ങളില്‍ ചേറ്‍ത്തു പിടിക്കാന്‍ ഓമനിക്കാന്‍ ഞാന്‍ അതിയായി അഗ്രഹിച്ചു പക്ഷെ?ഒരു നിമിഷം !! എല്ലാം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു സംഭവിച്ചു 2010 ണ്റ്റെ ജനനത്തില്‍ ഞാന്‍ ലയിച്ചിരിക്കെ 2009 പാവം ! അവള്‍ മരിക്കുകയാണെന്നു ഞാനറിയാതെ പോയി 2010 ണ്റ്റെ ജനനത്തിണ്റ്റെ സന്തോഷത്തിമര്‍പ്പില്‍ അഹ്ളാദാരവങ്ങളില്‍ പാവം 2009 ണ്റ്റെ പ്രാണനു വേണ്ടിയുള്ള പിടച്ചില്‍ എനിക്കു കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല അവളുടെ ശ്വാസഗതി മന്ദഗതിയില്‍ ആവുന്നതു ഞാന്‍ അറിയാതെ പോയി അവള്‍ എന്നേക്കുമായി എന്നെ പിരിയുകയണെന്നു ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയില്ല അറിയാതെ കണ്ണുകള്‍ നിരഞ്ഞു പോവുന്നു ....അവളുടെ ചുടു നിശ്വാസങ്ങള്‍ എണ്റ്റെ കവിളില്‍ ഇനിമേല്‍ മുത്തമിടുകയില്ല അവളുടെ പരിരംഭണങ്ങളില്‍ പുളകിതനാകുവാന്‍ ഇനി എനിക്ക്‌ കഴിയുകയില്ല എന്തൊരു കഷ്ടം !അവളുടെ സാമിപ്യം സുഖകരമായ ഒരു ആലസ്യമായിരുന്നു അവളുടെ മാദക ഗന്ധം എണ്റ്റെ ഉന്‍മാദത്തെ അതിണ്റ്റെ ഉച്ചസ്തായിയില്‍ എത്തിച്ചിരുന്നു ..അതെല്ലാം ഇനി ഒരു ഓര്‍മ മാത്റം ഒരു ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന,നൊമ്പരപെടുത്തുന്ന,ഒരു ഓറ്‍മ മാത്രം ... ഓറ്‍മ്മ മാത്

മലയാളിയുടെ സ്വഭാവിക രോഗങ്ങള്‍
സ്വന്തം ജോലിയില്‍ വെറുപ്പ്‌ പൊതുപ്രവര്‍ത്തനത്തില്‍ വ്യഗ്രത ഉദാഹരണം അധ്യാപകനു പടിപ്പിക്കാന്‍ ഇഷ്ടമില്ല പകരം മറ്റു പണികളില്‍ നല്ല ഉഷാര്‍
ഭര്‍ത്താവിനു സ്വന്തം ഭാര്യയെക്കാള്‍ ഇഷ്ടം മറ്റുള്ളവരുടേ ഭാര്യമാരോട്‌
നിയമങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ഒഴികെ മറ്റുള്ളവര്‍ പാലിക്കണമെന്നു നിര്‍ബന്ധം.
.ബാക്കി നിങ്ങള്‍ക്ക് തുടരാം.....